Wie heeft een vergunning nodig en wie niet?

Zodra je beroepsmatig en tegen betaling baby’s en peuters opvangt, heb je een vergunning nodig.

Beroepsmatige opvang is ‘het opvoeden, bijdragen aan de ontwikkeling en het verzorgen van kinderen door personen die dat als beroep en tegen betaling doen’. Wat in de praktijk gebeurt is hiervoor doorslaggevend, niet de naam die men aan zijn activiteit geeft.

Ook deze opvang wordt als betaalde opvang gezien:

• Een werkgever die aan zijn werknemer gratis kinderopvang aanbiedt, want de werkgever betaalt hiervoor.
• Een individueel verminderd inkomenstarief of (zeer uitzonderlijk) gratis kinderopvang, want de organisator van kinderopvang of een derde (bv. de Vlaamse overheid, een OCMW) betaalt hiervoor.

Je hebt geen vergunning nodig voor:

• Buitenschoolse opvangactiviteiten 
• Opvang die niet beroepsmatig of tegen betaling gebeurt
• Integrale jeugdhulp
• Medische zorg of exclusieve zorg aan kinderen met een handicap
• Opvang van kinderen van klanten of bezoekers
• Opvang die men informeel en vrijwillig regelt om elkaar te helpen. Bv: gezinnen die beurtelings elkaars kinderen opvangen, vrijwillige hulp van buren of kennissen, opvang door grootouders.
• Sporadische opvang van bv. buurkindjes tegen een beperkte kostenvergoeding, maar duidelijk niet beroepsmatig georganiseerd
• De opvoeding, bijdrage aan de ontwikkeling en verzorging van het kind door ouders of door de personen die de ouderlijke taak op zich nemen (pleeggezinnen, voogden)