Teken

Parken, weilanden, tuinen en bosrijke gebieden zijn de plaatsen bij uitstek om een teek tegen het lijf te lopen. Een tekenbeet is meestal ongevaarlijk maar soms kan hij ziektes veroorzaken. Ontdek hoe je je tekenbeten behandelt en voorkomt. 

Een teek is een kleine, spinachtige parasiet die zich op de huid vastzet om zo bloed te kunnen zuigen.  Een teek kruipt meestal ongemerkt van de sok van een wandelaar naar boven om zich vast te zuigen of laat zich vallen vanuit struiken, varens en hoog gras. Hij boort ongemerkt door de huid en zet zich door middel van weerhaken stevig vast. Op dat moment ziet hij eruit als een klein, donker, plat schijfje. Dit kan verschillende dagen duren. Naarmate hij meer bloed zuigt, zwelt zijn achterlijf (soms tot 1,2 cm). Hij lijkt nu op een langwerpige, grijze bol. Een tekenbeet is meestal ongevaarlijk. In sommige gevallen kan het ziektes veroorzaken. Daarom is een snelle en correcte verwijdering van een teek belangrijk.

Parken, weilanden, tuinen en bosrijke gebieden zijn de plaatsen bij uitstek. Kinderen die veel in weiden en bossen spelen, vormen een belangrijke risicogroep. In de periode tussen maart en oktober loop je het grootste risico op een tekenbeet. De risicogebieden voor het oplopen van een tekenbeet worden in kaart gebracht door meldingen.

• Blijf zoveel mogelijk op paden met kinderen en loop niet door hoog gras. In minder lange begroeiing zijn minder teken aanwezig.
• Berschem je lichaam met kleren:
  • Doe een lange broek aan en stop de broekspijpen in de sokken.
  • Draag stevige, hoge schoenen.
  • Draag kledij met lange mouwen.
  • Laat kleine kinderen een pet dragen bij een boswandeling.
• Gaat u naar een natuurgebied waar veel teken voorkomen? Dan kan je insectenwerende middelen op basis van DEET, IR 3535, (p)icaridine of citrodiol-extract van eucalyptusolie (werkt minder goed en korter tegen teken dan tegen muggen) gebruiken.
• Kampeer niet aan de bosrand of de rand van een camping.
• Controleer het lichaam na iedere wandeling, of bij het kamperen éénmaal per dag op teken: hoofd, haarlijn, achter de oren, oksels, bilnaad, liezen, knieholtes, tussen de tenen ... Inspecteer ook de kleren.

1. Controleren

   Controleer jezelf en anderen op tekenbeten elke keer je in de natuur bent geweest.

2. Verwijderen

   Vind je een teek? Verwijder hem dan rustig en in één beweging.

3. Opvolgen

   Volg een maand lang de mogelijke symptomen op. Ga naar je huisarts als je klachten hebt na een tekenbeet.

• De teek wordt het best zo snel mogelijk verwijderd. Liefst met een speciaal tekenpincet, maar als dat niet voorhanden is met een ander pincet. Belangrijk is de teek zo dicht mogelijk bij de huid vast te pakken.
• Druk het lijfje niet in en neem de teek in zijn geheel weg. Blijft er een deel van de kop achter, wacht dan af en behandel de plaats met een eenvoudig ontsmettingsmiddel.
• Ontsmet in elk geval het wondje nadien grondig.
• Bij twijfel, onzekerheid of vermoeden van besmetting contacteer dan je behandelende arts.

Normaal is er enkel een kleine harde pukkel met roodheid van de huid er rond. Die verdwijnt na ongeveer 10 dagen. Bij een besmette tekenbeet is er een rode vlek, die na 1 tot 2 weken op de plaats van de tekenbeet verschijnt. De vlek wordt bleek in het midden, schilfert en groeit geleidelijk (tot min. 5 cm).

Een tekenbeet is gevaarlijk als de teek besmet is met de bacterie Borrelia burgdorferi. De bacterie verspreidt zich vanuit de beetwonde via het bloed en het lymfestelsel naar verschillende organen (zenuwstelsel, hersenen, ogen, spieren, gewrichten en hart). Deze bacteriële besmetting kan bij de 'gastheer' leiden tot de ziekte van Lyme die zich kenmerkt door een variante aan symptomen naargelang het ziektestadium en de getroffen organen. Is de teek besmet met een virus, kan dit leiden tot de ‘tick-borne encephalitis’ (TBE).