Eten is meer dan je denkt

Sociale functie

Eten is meer dan een lichamelijke noodzaak, het heeft ook een sociale functie. Als je als ouders praat aan tafel over je plannen voor die dag, dan leert je kind dat eten ook ‘met elkaar bezig zijn’ is. Het zal dan zelf ook proberen deel te nemen aan dit samenzijn en de aandacht proberen te trekken. Een ontspannen sfeer aan tafel zorgt ervoor dat het een leuk gezinsmoment kan zijn. 

Leren eten is bovendien een deel van de opvoeding. Tijdens het eten beïnvloeden je als ouder en kind elkaar onderling. Daarbij spelen kenmerken van je kind en jou als ouder een rol. Er bestaan geen regels over waar, wanneer en hoe er gegeten moet worden. Als opvoeder bepaal je jouw regels. Een kind heeft wel nood aan duidelijkheid en regelmaat, zo leert het dat het niet de hele dag door kan eten en dat de maaltijd op een bepaalde manier verloopt (bv. rustig aan tafel eten, zonder televisie of radio, ...). Elk kind leert ook niet even vlot eten.

Ontwikkelingsproces

Een kind maakt een aantal ontwikkelingen door (voedingsreflexen, zuigpatronen, mondbewegingen, lipbewegingen, kauwen ...). Het moet ‘rijp’ zijn om iets nieuws te leren, het leren eten kan niet geforceerd worden. Probeer de signalen van een kind op te vangen en hierop in te spelen. Een motorische stap vooruit betekent meestal ook een vooruitgang in zijn eetpatroon.

In de samenvatting van de 'Groeiwijzer: smaakontwikkeling en eetgedrag' van Eetexpert lees je meer over de ontwikkeling van smaak en voedselvoorkeuren van kinderen en jongeren en over de ontwikkeling van eetgedrag. In de volledige 'Groeiwijzer: smaakontwikkeling en eetgedrag' wordt hier dieper op ingegaan.