Thuistaal en mixen

Burcu en Orhan zijn een Turkstalig koppel uit Boortmeerbeek. Ze zijn zwanger van hun zoon Rumi. Ze spreken beiden Turks en Nederlands en willen dat Rumi beide talen zal leren. Ze kiezen voor ‘thuistaal en mixen’. Orhan zal Turks spreken met Rumi en Burcu zal Turks en Nederlands mixen.

Orhan: "Wij zijn hier geboren en getogen maar onze families zijn afkomstig uit Turkije. Wij spreken Turks en Nederlands maar een deel van onze familie spreekt enkel Turks, zoals de grootouders van Rumi. Het is belangrijk dat hij met hen vlot kan communiceren en dit kan alleen als Rumi Turks leert spreken. Tegelijk willen wij dat Rumi meteen Nederlands leert. Nederlands is belangrijk omdat Rumi al snel naar de kinderopvang zal gaan. Ook op school zal hij Nederlands spreken."

Burcu: "De zwangerschap geeft ons tijd om stil te staan bij wat we willen en hoe we het gaan aanpakken. Rumi tweetalig opvoeden is onze grote wens. Na bijna negen maanden van nadenken en gesprekken voeren over hoe wij het zouden doen, zijn we nu tot duidelijke afspraken gekomen. Het hielp hierbij ook zeker om te horen hoe andere mensen het doen, om er over te lezen en ons te informeren."

Orhan: "Bij het maken van deze taalafspraken hebben we vooral rekening gehouden met wie van ons zich het meest vlot en natuurlijk kan uitdrukken in de beide talen. Want het is belangrijk dat de taal die je spreekt natuurlijk aanvoelt voor het kind maar ook voor jezelf. Wij hebben gekozen om ‘thuistaal + mixen’ te proberen. Ik zal Turks spreken met Rumi en Burcu zal Nederlands en Turks mixen."

Burcu: "Ik ben zeer benieuwd naar hoe ik het zal doen en wij wachten al vol spanning op Rumi zijn eerste woordje. Wie weet welke taal hij eerst zal spreken?"

Orhan: "We zijn blij dat we beide talen spreken en dat we dus deze keuze kunnen maken. We willen niet dat het Turks verloren zou gaan eens Rumi meer en meer Nederlands hoort. We weten dat het risico bestaat. Daarom kiezen wij ervoor om hem thuis iets meer Turks te laten horen dan Nederlands."

Bij ‘thuistaal en mixen’ is de kans groter om meertalige kinderen te hebben dan bij ‘één ouder, een taal’ of ‘mixen’. Hier is de kans op verlies van de thuistaal kleiner omdat de thuistaal meer gesproken wordt met het kind.

In dit gezin zal de kleine Rumi Turks spreken met zijn mama én papa.Tegelijk is hij al vertrouwd met het Nederlands, omdat zijn mama dit ook met hem spreekt. Als hij start op school, kan dit goed zijn voor zijn welbevinden. 

Ouders kiezen best de taal of talen waarin ze zich vlot en natuurlijk kunnen uitdrukken.Bij het maken van taalafspraken kunnen de ouders bekijken wie zich het meest vlot en natuurlijk kan uitdrukken in de beide talen.