Tips voor het eten van lepelvoeding

Onder lepelvoeding verstaan wij de fijngemaakte papjes, die geen brokjes bevatten waardoor kinderen die hapjes meteen kunnen doorslikken.

Indra, logopedist, UZ Leuven, uit 'Een kleine hap, een grote stap' in magazine Baby

quote-mark
  1. De sfeer waarin je eten geeft, is belangrijk. Zorg voor een rustige en aangename sfeer. Ben je als ouder rustig? Heb je tijd genomen om de baby eten te geven? Tracht teveel afleiding door prikkelende zaken (TV, muziek ...) te vermijden.
  2. Voor je baby begint te huilen, merk je aan verschillende subtiele tekenen dat hij honger heeft. Hij of zij gaat op zoek door het hoofd te draaien en de mond te openen. Je baby sabbelt op zijn vuistjes of maakt smakkende geluidjes. Dat zijn hongersignalen.
  3. Zorg dat de lepelvoeding volledig fijn is.
  4. Zorg dat je baby de lepel ziet aankomen: zo krijgt je baby de tijd om zijn of haar mond te openen. Vertel je baby wat je doet.
  5. Gebruik een klein lepeltje.
  6. Breng het lepeltje horizontaal in de mond en druk het lichtjes op de tong.
  7. Houdt je baby het hoofdje lichtjes voorover gebogen, dan kan hij of zij de lepel makkelijker met de lippen leegmaken. Het is normaal dat je baby een beetje morst.

Veeg het mondje ook niet voortdurend af tijdens het eten of telkens je kindje morst, om het proper te maken. Hierdoor geef je de boodschap aan kinderen dat iets vies is, iets dat snel afgeveegd moet worden.

Goed afhappen wil zeggen dat een baby een lepel actief met zijn lippen omsluit en zijn tong achterwaarts laat bewegen.

  • Kokhalzen is een natuurlijke reactie van die kinderen die met stukjes bezig zijn en die nog niet goed weten hoelang ze daar op moeten sabbelen of kauwen vooraleer dat stukje klein genoeg is om dat in te slikken. Deze reflex brengt de voeding terug vooraan in de mond als het te groot was. Geef niet te vlug op, probeer elke dag opnieuw om je kind te laten wennen aan voeding. Wees ontspannen als je kind zijn eerste pogingen onderneemt om te leren kauwen. Leren eten is ontdekken hoelang je moet sabbelen vooraleer je iets kan doorslikken. Geleidelijk aan verplaatst de kokhalsreflex zich naar achteren inde mond. Je kind leert dan ook beter aanvoelen wanneer het eten voldoende gekauwd is om door te slikken. 
  • Verslikken brengt het risico op verstikken met zich mee, bijvoorbeeld door een stukje kaas dat in de keel blijft steken. Elk kind kan zich wel eens verslikken. Het volgen van een EHBO-cursus kan je zekerder maken, mocht je kind zich verslikken. 
Wist je dat?

Denk niet te snel dat je baby iets niet lust. Je kind heeft ongeveer 10 à 15 proefbeurten nodig vooraleer zijn smaakpapillen vertrouwd zijn met een onbekende smaak of textuur. Dit is het leren lusten van een voedingsmiddel.

Kinderen moeten smaken leren appreciëren. Ze hebben een voorkeur voor zoet en zoute smaken en een aangeboren afkeer van bittere en zure smaken. Dit heeft een evolutionair voordeel: de aangeboren afkeer van deze smaken behoedt de baby of peuter om zaken te eten die slecht zijn voor hem of haar. Daarom vinden ze groenten en fruit die bitter of zuur smaken meestal niet lekker. Experimenteren met eten is een goede manier om kinderen vertrouwd te maken met allerlei voedingsmiddelen. 

Wat als je kind de lepel weigert?

Weigert je kindje door zijn lippen stijf op elkaar te houden, zijn hoofd weg te draaien of zijn rug te overstrekken, stop dan even met eten geven. Geef je kind een lege lepel om mee te spelen en te wennen aan het gevoel van een lepel in de mond.

Hoe zie je dat je baby voldoende heeft?

  • Je kind houdt de lippen stijf op elkaar.
  • Het draait het hoofdje weg.
  • Je kind duwt het eten weg.
  • Je kind speelt met eten.
  • Je kind huilt.
  • Het wil uit de kinderstoel.
  • ...